“වෙන කරන්න දෙයක් නැහැ අපි බඳිමු” රෝහිණී කීවා ය
යාලූවන් දෙදෙනෙක් සාක්‍ෂියට අත්සන් කළේ ය
දවල් කෑම විවේකයේ දී කච්චේරියේ දී සිරිදාස රෝහිණි බැන්දා ය
යහලූවන් නැති චමරි කාමරයේ දී ඔවුන් මධුසමය ගත කළේ ය
කඩෙන් ගෙනා කොත්තු රොටිය මංගල ආහාරය විය
යහලූවන් උදේ දොරට ගහන හඩින් අවදි වී දෙවන ගමනට සූදානම් විය
සිරිදාසගේ පුස් සයිකලය මංගල රථය විය
සිරිදාස පැද්දේ ය‚ රෝහිණී වාඩි වී සිටියේ ය
ගෙට ගොඩ වෙන්නට ඈත තියා ම බුරාගෙන පැමිණි දඩෝරියා
සිරිදාස වටා කැරකී පස්ස අණ්ඩක් උස්සා පා දෝවනයට සූදානම් විය
සිරිදාස පා පහරකින් ඌට තෑගි දුන්නා ය
ගෙට ඇතුලූ වන්නට කලින් ම අයියා රතිඤ්ඤා පත්තු කෙළ් ය
එහි අලිඩෝං ද විය
අම්මා ජය මංගල පටන් ගත්තා ය
තාත්තා අෂ්ටක මෙන් ම ස්තෝත‍්‍ර ද ගායනා කළේ ය
අක්කා උයන්නට තිබූ පොල් ගෙඩිය පොළොවෙ ගසා බින්දා ය
අහල පහල අය දොර ජනෙල්වලින් එබී බලමින්
ඈත සිටන් ම මංගල සිරි නැරඹුවේ ය
කවුරුත් කීවේ ඔවුන් (නො)ගැලපෙනවා කියා ය
සිරිදාසත් රෝහිණිත් (සතුටු) කදුළු සැලූවා ය
දැන් වසර තිහක් ගතවෙලා ය
අක්කා රස්සාවකට රට හැර ගිහිල්ලා ය
අයියා ඈත පළාතක බින්න බැහැලා ය
තාත්තා මියැදිලා ය
අම්මා සිරිදාසගේ ගෙදර ම ලෙඩවෙලා ය
සිරිදාසත් රෝහිණිත් තවමත් පවුල් කනවා ය
No comments:
Post a Comment